วันเสาร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554

บันทึกพิเศษก่อนปีใหม่

วันเทศกาลปีใหม่...ความจริงแล้ว
มันก็เป็นวันธรรมดา วันหนึ่ง
แต่ความพิเศษของมัน
เหมือนกับการได้เริ่มต้นใหม่ ก็ว่าได้ละมั้ง
เหมือนกับการที่เราได้เขียนบันทึกเล่มหนึ่งจบลง
และบันทึกเล่มนั้น ก็จะมีความทรงจำ ต่างๆ มากมาย
ภายใน 1 ปีของเรา
ถึงแม้ว่ามันจะมีความทรงจำที่
มีความสุข หรือทุกข์ หรือข่มขืน
และการประสบความสำเร็จ ก็ตามแต่
เราก็ทำได้เพียงขอพร...ปราถนา
ให้บันทึกในปีทักไปต่อจากปีที่กำลังจะจบไปนี้
มีแต่เรื่องที่แสนวิเศษ
เป็นเรื่องราวแห่ง...ความสุข...

*  (\.A./)   .
'    . [°ω°]* . *
_,,_(__ll_)ノ_,,

ฮะ ฮะ เราหวังแค่ว่า...จะมีเรื่องสนุกๆ เกิดขึ้นก็พอ

วันพฤหัสบดีที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2554

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก 1

ส.ค.ส. ปีนี้คือ..........
ส. คือ "โสด" มานาน
ค. คือ อยากมี "คู่" สักที
ส. คือ ปีนี้อยาก "สละโสด" !!!!

(via @เปรี้ยว อม หวาน)

วันเสาร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554

HNY 2012

Happy New Year 2012

‎)° _██_*。*./ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。*
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛* ˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.*./______/~\ *. ˛*.。
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田 |門|╬╬╬╬ .
¯˜"*°•♥•°*"˜¯`´¯˜"*°•♥•°*"˜¯` ´¯˜"*°´¯˜"*°•♥•°
... Merry Christmas

วันพฤหัสบดีที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Note 2

Suzuki-kun I Love You
Shugo Chara! คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์ 1-13 พากย์ไทย
A Monster Hunter Life
anime&manga เรื่องโปรด [1] - Blog : pink
monochromr facter 1-24 TH
Spiral 01
Monster คนปีศาจ
downloadanime
moomin

นึกถึงตนเองเมื่อก่อน...มันน่าเศร้า ที่เราทำอะไรให้เธอยิ้มไม่ได้ เราจึงหาคนที่ทำให้เธอยิ้มได้ พอเจอคนคนนั้น เราเริ่มหาเรื่อง ทะเรอะ เพื่อให้เธอคนนั้นรู้สึกรับไม่ได้ แล้วไปคบกับคนนั้น คนที่สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ...ไม่รู้ว่าตอนนั้นเรา สุขหรือทุกข์ หรือโง่กันแน้น่ะ แต่ที่รู้แน้ๆ เรามันคนไม่ได้เรื่อง จริงๆ ฮ่า ๆ ๆ ผ่านมาปี,กว่าแล้ว...ถ้าเวลาสามารถ ลบความทรงจำได้ก็ดี..." ขอโทษ "

ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว
ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน
ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด
ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้
ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์
ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่
ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตี
ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน
ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์
ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน
ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน
ความรัก ไม่ต้องแค่ หัวใจคน
ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ
ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล
ความรัก ไม่ต้องย้ำ ความมีจน
ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก

บันทึกห้า...เริ่มต้น

เริ่มต้น...การเปลี่ยนแปลง


อาจจะดีสำหรับเราที่ผ่านๆ มาก็ได้ จริงไหม?
ถึงแม้จะรู้สึกเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย
แต่ว่า...ต้องดีกว่าวันนี้แน้นอน
วันทัดไป และวันต่อต่อไป
ต้องดีกว่าวันนี้

ถึงแม้จะปฏิเสธตัวตนที่ผ่านมา
แต่เราก็ไม่ได้เกลียด
แค่ตัวตนนั้นของเรา
ไม่เป็นที่ย่อมรับ
ก็เท่านั้นเอง

ไม่ใช่เรื่องยาก...แต่ก็...ไม่ใช่เรื่องง่าย
การเปลี่ยนแปลงตนเอง
อาจจะต้องพื่น
และพยายาม
หลายๆ อย่าง
แต่ถ้าผลลัพธ์ที่ได้มันคุ่มค้า
มันก็คุ่มที่ลองทำดู
แม้ว่าจะเสี่ยงที่จะลืม
ตัวตนที่แท้จริง
แต่คนเราไม่สามารถอยู่ตัวคนเดี่ยวได้

ความเป็นตัวเราที่เปลี่ยนไป
อาจจะเป็นผลลัพธ์
หรือสิ่งแวดล้อม
คนที่อยู่รอบตัวเรา
การเปลี่ยนให้
กล่มกลื่น
ไม่แปลกแยก
แตกต่าง
มากเกินไป
และคงเอกลักษณ์

เราว่า คงสามารถ
เข้ากับคนอื่น
กล้าทำในสิ่งที่
ตัวเราเมื่อก่อน
ไม่สามารถทำได้

สิ่งที่กำลังจะเปลี่ยนไป...เริ่มต้นแล้ว

วันเสาร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

บันทึกสี...น้ำตา

น้ำตา...ของเราที่ผ่านๆ มา

มันมีความหมายมาโดยตลอด
ไม่ว่าจะ...ความเจ็บที่ไร้เหตุผลตอนเด็ก
ความกลัวสิ่งที่เราไม่สามารถ แก้ไข หรือ ต่อสู้ได้
ความอ้างว้างที่เราเป็นคนสร้างโดยไม่รู้ตัว
และการย่อมแพ้ให้กับอนาคต ของเราเอง

น้ำตาที่ผ่านมา...มันไร้ความหมายไปเลย
เมื่อได้เห็น...น้ำตาของพี่...
เราร้องไห้ไม่ออก...เพราะ...น้ำตาของเรามันไม่มีค้าเลย
เราร้องไห้ไม่ออก...เพราะ...เราจะต้องเข็มแข็ง
เพื่อคนที่ร้องไห้อยู่ข้างหน้าเรา ที่เอาแต่บ่นว่า
"มาย...รักแม่น่ะ ดูแลแม่ดีดี เป็นเด็กดี อย่าเป็นเหมือนอย่างพี่ พี่มันไม่ดี เพราะฉนั้น แก่ห้ามเป็นแบบพี่ ตั่งใจเรียนเข้าละ จะได้ดูแลตนเองได้ พี่มันแย่"
เราร้องไห้ไม่ออก...เพราะ...ดูแลพี่ จนพี่หลับ
เราร้องไห้ออกมา...ตอนที่...กำลังเขียนปล๊อกนี้
นึกถึงน้ำตาของพี่ ที่เราช่วยอะไรไม่ได้เลยในตอนนั้น

สิ่งที่เราเสียใจมาโดยคนเดี่ยวตลอดมา
มันไร้ค้า มากๆ

ก็แค่...เราท่อแท้กับความพยายามของตัวเราเอง
ก็แค่...เราไม่เข็มแข็งพอที่จะพยายามต่อ
ก็แค่...เราทิ้งอนาคตของเราเองโดยไม่เห็นคุณค้า

สิ่งที่เราทำ...มันกลับบั่นทอนกำลังใจของพี่
ที่พยายามจะเป็นเสาหลักของครอบครัวแทนแม่
เพราะแม่ป่วยเป็นมะเร็ง
เพราะเราเป็นที่พึ่งไม่ได้
สิ่งที่เรารู้สึกได้ในตอนนี้ คือ
...เรามันคนไร้ค้ามากมาก...

ทำให้เราคิดได้ ว่า
เราควร...พยายาม...เพื่อใคร...
ไม่ใช่ตัวเรา...แต่เป็น...ครอบครัว...

คำพูดที่แม่มักจะพูด บ่อยๆ ว่า
พยายามเรียนเพื่อดูแลตัวเราเอง
มันเป็นคำพูดที่ไม่มีแรงจูงใจเอาเสียเลย
แล้วพอเราเริ่มเหนื่อยๆ
เลยดื่อหยุดเรียนสะเอง
แม่ก็บ่นว่า ตั่งใจเรียนจะได้มาช่วยแม่
เราก็ช่วยดูแลบ้านทำความสะอาดบ้านอยู่นี้ไง?
แทมแม่เป็นวัยทอง ตอนที่เรากำลังเรียน ม.ปลาย
กำลังเครียดๆ ขนาดจัด...รู้สึกท่อ เอามากมาก
สิ่งที่ตระโกนมาจากในใจ...หยุดได้ไหม!!!?...
พอ!!!
พอได้แล้ว!!!
พอสักที่เถอะ!!!
ขอร้อง...พอสักที่...หยุดเถอะ...ขอร้องละ...
ความอ่อนแอ ความท่อแท้
ที่อดทน อดกัน
ความเข็มแข็ง พยายามที่มี
ตลอดมา...ก็พั่งไม่มีชิ่นดี

แต่ถ้าเทียบกับพี่แล้ว
เรายังอ่อนหัดอยู่มาก
แต่พี่ก็ไม่ต่างจากเรา
ก็มีความอ่อนแอ่
ที่ถูกซอนเอาไว้
โดยความอดทน
ความเข็มแข็ง
ของพี่ โดนที่เราไม่เคยรู้

แต่วันนี้...ตอนที่พี่โดนเหล่าล้างสมอง
เราก็ได้พบความจริงที่เจ็บป่วดนี้เข้า
ได้ค้นพบ...เป้าหมายในชีวิตของเรา
ได้ค้นพบ...ความหมายที่จะใช้ชีิวตอยู่
ได้ค้นพบ...ความพยายาม
ได้ค้นพบ...ความอดทน
ได้ค้นพบ...ความฝัน...ความฝันที่
ไม่ใช่แค่ของเราคนเดี่ยว แต่เป็น
ความฝันเพื่อ ครอบครัว



น้ำตา...เป็นตัวแทน
ความอ่อนแอ่
ความเข็มแข็ง
ความอดทน
ความเสียใจ
ความเศร้า
ความสูนเสีย
ฯลฯ
เมื่อระบายออกมา
ก็สามารถ เริ่มต้นใหม่ได้
เพราะว่า...เรายังมีชีวิตอยู่...

ขอบคุณ...น้ำตา

วันเสาร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2554

บันทึกสาม...ผิดพลาด

ความผิดพลาด...ของคนโง่

มานั้งนึกย้อนดู กับอดีตที่ผ่านมา
ทำไมเราถึงได้...'กลัว'...ความผิดพลาด มากนัก
ความกลัวที่ไร้เหตุผล จนถึงตอนนี้...

เราตั้งความหวังมากไปหรอ ? ก็เปล่า
เราไม่ได้อะไรดั่งใจรึไง ? ก็เปล่า
เราคิดอยู่...เสมอว่า
ความผิดพลาดเกิดได้ทุกเมื่อ
ทั้งที่ระวังตนเองแล้วแท้ๆ ...

น่าจะเป็นตอน...งานศพพ่อ...ละมั้ง
วันนั้น เป็นวันปกติเช่นทุกครั้ง
แสงแดดก็ยังร้อน สีส้มทอง สดใส
คนแปลกหน้า ที่เป็นเพื่อนแม่มารับ
แล้วเค้าก็พาไปงาน ได้พบแม่ที่ร้องไห้อยู่
เราไม่ทั่นได้ถามอะไร
แม่ก็เข้ามากอดเราสองพี่น้อง ทั้งน้ำตา
เราไม่ร้องไห้ เมื่อรู้ว่า...พ่อตาย
ตอนนั้นเรายังจำได้ดี ว่า เราคิดอย่างไร
ความตาย คือ เรื่องปกติของสิ่งมีชีวิต
แต่เมื่อผู้ใหญ่คุยกัน ว่า
พ่อตายเพราะ หัวใจวายฉับพลัน
แล้วแม่ก็บอกว่า เค้าชอบดื่มเหล้า สูบบูหรี่จัด...
'ด่ะ เดี่ยว ก่อน น่ะ อะไร น่ะ ล่ะ ล่ะ เหล้า หรอ !?
ไม่จริง น่า บอกเราหน่อยว่า โกหก ที่เถอะ'
แล้วน้ำตาที่ไม่ไหลในตอนแรก ก็อาบแก้มทั้งสองข้าง
มันคือ...ความผิดพลาด...ของตัวเราเอง
โดนหรอกด้วย เงิน 5 บาท เดินไปซื้อเหล้าให้พ่อ
เรารู้แค่ว่า 5 บาท ซื้อขนมได้เท่านั้นเอง...

หลังจากงานศพพ่อ จบไปไม่นาน
สิ่งที่เรียกว่า 'ความตาย' เรารู้สึกกลัวขึ้นมาทั่นที่
เหมือนปฏิเสธสิ่งนั้น ทั้งที่เมื่อก่อนเราย่อมรับมัน

ตอนที่เพื่อนๆ ในห้อง ป.6 มาแหย่เรา
'คงหวังให้เราสนุกไปกับเค้าละมั้ง'
แต่การกระทำของเรา
ที่แสดงออกไปในตอนนั้น
มันตรงกันข้าม...
ใช่...เรากลัว
เราจึงทำร้ายผู้อื่นเพื่อ ปกป้องตนเอง
เราไม่ได้กลัวพวกเค้า
แต่เรากลัว ความกลัวที่อยู่ภายในใจ
เราก็แค่อยากปกป้องสิ่งสำคัณ
เพื่อทดแทน สิ่งที่เราปกป้องไว้ไม่ได้
เราทำได้แค่ พกของดูต่างหน้า
และพยายามรักษามันเอาไว้
แต่สุดท้าย ก็ทำมันหายไปอยู่ดี
และได้รู้ว่า...ไม่มีอะไรแทนกันได้
และเราไม่สามารถ...แก้ไขอดีต

ชีวิตวัยเด็ก...ไม่มีใครเข้าใจเรา
ก็คงเพราะ...เราไม่เข้าใจอะไร มากกว่า



คงมีเพียง'คนโง่'ละมั้ง ที่ทำแบบนี้

มันก็แค่...ความผิดพลาด

วันพุธที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2554

by วิลเลี่ยม เชคสเปียร์


เธอบอกเธอรักสายฝน
แต่เธอกางร่มออกเมื่อยามฝนโปรย...
เธอบอกเธอรักแสงแดด
แต่เธอหาที่ร่มเมื่อยามแดดส่อง...
เธอบอกเธอรักสายลม
แต่เธอปิดหน้าต่างเมื่อยามลมพัด...
นี่คือ เหตุผลที่ฉันกลัว
เมื่อเธอบอกว่าเธอก็รักฉันเหมือนกัน...
by William Shakespear




ขนาดวิลเลี่ยม เชคสเปียร์ยังกลัวคำว่ารักเลย จาก สมาคมมุขเสี่ยวๆ

MOAE KINGDOM !!?

สหราชอาณาจักรโมเอะ!?

แผนที่สหราชอาณาจักร (United Kingdom)


ด้านบนนี้เชื่อว่า พวกเราก็คงจะเคยเห็นกันมาหมดแล้ว
แต่ว่า มาเกี่ยวกับความโมเอะได้ยังไงนั้น ก็เริ่มมาจากที่ใน 2ch
ได้มีสมาชิกคนนึงเริ่มขึ้นมาว่า “เห็นประเทศอังกฤษเป็นรูปสาวน้อยด้วยล่ะ!?”
และจากภาพแผนที่ด้านบนนี้จะกลายเป็นยังไงกันต่อ

มาติดตามชมกันเลย…



เริ่มแรกก็สงสัยกันว่าสาวน้อยยังไงหว่า…
ก็เลยมีบอกใบ้เป็นภาพด้านล่างขึ้นมา พอจะดูกันออกไหม?



เริ่มมองกันออกรึยัง? ต่อไปก็…




แล้วไอร์แลนด์เหนือที่อยู่ทางซ้ายบนนั่นล่ะ?




เติมปีกให้เสียเลย




ซึ่งหลายคนก็ทึ่งกันมากและหลังจากนั้น
ก็ได้มีคนโพสภาพออกมาทาง Twitter ตามนี้…




กลายเป็นสาวน้อยไปซะแล้ว!


ไม่รู้ว่าจะมีประเทศไหนโดนเอาไปทำเป็นสาวน้อยอีกนะนี่…

แหล่งที่มา สหราชอาณาจักรโมเอะ!? โดยคุณ Zeon 
Original : News 2channel (Japanese)

วันศุกร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2554

กระต่ายหมายจันทร์



จันทร์งามกระต่ายเฝ้า เพียรมอง
สูงส่งเกินมือปอง ไขว่คว้า
ชายใดมุ่งจับจอง หญิงศักดิ์ สูงนา
เฉกเช่นกระต่ายบ้า เบิ่งจ้องมองจันทร์

(อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์)

วันพุธที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2554

¤ รู้จักรัก ¤°.¸¸.•´¯`•»

การมีคนรัก
ไม่ได้หมายความว่า คุณรู้จักรัก

ความรู้สึกแสนดี
การมีเรื่องประทับใจ
ได้ช่วยกันสานสายใยผูกพัน
เป็นเพียงเปลือกนอกของความรัก

เนื้อแท้ของความรัก
คือ...การมีกันและกันในยามยาก

แก่นสารของความรัก
คือ...การรู้ทางที่จะร่วมกอดคอ
เดินหน้าไปสู่ความดับทุกข์
ไม่เหลือแม้น้ำตาอาลัยกันในยามตาย
...

จากหนังสือ..ดังตฤณวิสัชนา ฉบับ รู้จักรัก

วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2554

บันทึกสอง...เกลียด

เกลียด ตนเอง...ที่ไม่มีพลัง อะไรเลย
ล่ม ลุก คุ คลาน และมีคนทั้งดึ่งทั้งทีบทั้งผลัก มาตลอด
แต่ถ้า คนไม่มีแรงเดิน แล้วจะเดินได้ไง ?
มีแรงจุงใจ ก็ว่าไปอย่าง เอิ๊ก ๆ

เคยมีช่วงเวลาที่สนุกกับความฝัน มีความสุขมากในตอนนั้น
แต่ว่านี้คือ โลกความเป็นจริง ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่มีทางเป็นไปอย่างที่คิดทั้งหมด
คนเราเปลี่ยนแปลงได้ แต่ถ้าต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
คงมีน้อยคนนักที่ทำได้อย่างแนบเนียน มันเหมือนกับการ " หรอก ตน เอง " ให้เป็นสิ่งนั้น

ภายใต้หน้าก่าก ซ่อนตัวตนที่แท้จริงเอาไว้
ตัวตนที่แม้แต่ ตนเองก็ลืมไปแล้ว
เมื่อหน้าก่ากหลุมมือ...เราเริ่มถามว่า " ใคร ? "
ใครกันที่อยู่ภายใต้หน้าก่ากนั้น
ทั้งที่มันคือ " ตัวเราเอง "

คนเราชอบให้คนอื่นย่อมรับ
ถึงแม้ว่า สิ่งนี้จะไม่ใช่ตัวตนที่แท้จิงของเรา
แต่เราต่างหาก ที่ลืมย่อมรับตัวเอง

นี้คือ เหตุผลส่วนหนึ่งที่เราชอบดู anime/การ์ตูน
เพราะ ตัวละครในเรื่อง ต่างมีผู้คนย่อมรับ มันคือ "โลกแห่งความฝัน"
ที่ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นดั่งที่คิด...เป็นความฝันที่ สร้างภาพขึ้นมา
และถ้าฝันนั้น มีคนชอบ ก็เหมือนตัวเราได้รับการย่อมรับไปด้วย

แล้วตัวตนที่แท้จริงของคุณเป็นอย่างไร ?

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

แก้วที่1 เสียใจ ยกให้หมด
แก้วที่2 สาดรด ใจที่ช้ำ
แก้วที่3 ถามใจ ใครเล่าทำ
แก้วที่4 ถามย้ำ ซ้ำเติมไป
แก้วที่5 ว่าแล้วใจต้องเจ็บ...ต้องนั่งเย็บแผลใจต่อไปไหม
แก้วที่6 พกช้ำ มาเติมหัวใจ
แก้วที่7 ไว้อาลัย เช็ดน้ำตา
..รินลงแก้ว แล้วใยใจต้องช้ำ..
ยังรินซ้ำ เหมือนย้ำ ตรงที่แผล
รินต่อไปแล้วทำไม ใจอ่อนแอ
โถ! ที่แท้เหล้าหมดขวดปวดใจจิง...เอิ๊กกกกกก
โดย Pleja Anda

วันจันทร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2554

บันทึกแรก...ชีวิตจริง

ในชีวิตจริง...
มีหลายคนบอก ว่า เราเป็นคนใจเย็น ?
แต่หารู้ไม่เลย ว่า อารมณ์เราเหมือนภูเขาไฟ !! หึ หึ
ใช่และมันคือ ส่วนหนึ่งของนิยายคำว่า "ขีดจำกัด"

คนเรามี เวลาเท่ากัน แต่ ช้ไม่เท่ากัน
เราพึ้งจะรู้ตัวเมื่อเร็วเร็วนี้ เกี่ยวกับนิสัยเสีย "เอกเวลา" !?
ไม่ใช่แค่นอกคอก ธรรมด้า ธรรมดา เชียนกันเลยที่เดี่ยว หึ หึ


เราไม่มีคำว่า "เดี่ยวนี้" เพราะ ทุกสิ่งทุกอย่าง ต้องใช้เวลา
ถ้าชีวิตคนเราเหมือน "นาฬิกาทราย"
เราคงจะรู้ว่า เราเหลือเวลาอยู่เท่าไร
มันจะพอไหมน่ะ
สำหรับ...
ทำสิ่งที่อยากทำ
ตามหาสิ่งที่ขาดหายไป
เมื่อถึงเวลา...เม็ดทรายเม็ดสุดท้ายตกลงไป...เวลาหมดแล้ว
เราจะรู้สึก...
"พอใจ" ไหม ?
"คุ้มค้า" ไหม ?

มันไม่ใช่ละครในหนังที่รู้ตอนจบ
เราไม่สามารถ ลบ และ เขียนใหม่ ได้
เราโกหกคนอื่นได้ แต่ เราโกหกตนเองไม่ได้
เราอยากเชื่่อน่ะ ว่า มีวิณญาณ สิ่งเหนือธรรมชาติ
แต่ เราไม่เคยเห็นสักครั้ง แม้แต่เงา

เราเกลียด ตนเอง...ที่ไม่มีพลังอะไรเลย
อยาก...ทำความฝัน แต่ ทำพั่งสะเอง
อยาก...อยู่สบายๆ แต่ ชีวิตมันลำบาก
อยาก...เข้าใจคนอื่น แต่ ไม่เข้าใจตนเอง
อยาก...แก้ไขอดีต แต่ เราอยู่ปัจจุบัน
เราคงทำได้แค่ ใช้ชีวิตต่อไป แล้ว ยอมรับความตาย ก็มัน...คือ ชีวิตจริง

วันพุธที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

by Johney Depp


หากคุณรักคนสองคนในเวลาเดียวกัน
จงเลือกคนที่สอง
เพราะถ้าคุณรักคนแรกจริงๆ
คุณจะไม่ตกหลุมรักคนที่สองเป็นอันขาด

(by Johney Depp)

5 มีนาคม 2553

เกี่ยวกับ ตนเอง


ฉ่านเกิดมา ที่หนึ่งและ
จะตายอยู่ ที่แห่งนั้น


ฉ่านไม่หวัง ว่าความรัก
จะต้องสวย แต่ให้ดี


ดนตรีเหมือน จังหวะชีวิต
มีสุขทุกข์ คือรสชาติ


ฉ่านชอบวัน ที่มีแดด
จะได้ทำ ส่งที่ชอบ


ฉ่านชอบฤดู หนาวก็เพราะ
เป็นเวลา อากาศดี
สำหรับนอน กลางวัน



HÏJÄÇKËR - Hijacker Ruthless Plunder

(\__/)
[°ω°]
_,,_(___)ノ_,,

เราเป็นแมว ที่ไม่มี ผู้คลอบคร่อง
ความอยู่รอด ของเราคือ การขโมย



" Today and next day is good day ,
at you to do the best or yet "


by ruk



ไม่รู้ อาจจะดี กว่ารู้
รู้ อาจจะดี กว่าไม่รู้





۞
╘╗╔╗╔╛
╘╗╚╝╚╝╔╛
╙╔╗╔╗╜
╚╝╚╝
╔╗╔╗
╚╝╚╝
╔╗╔╗
╚╝╚╝
╔╗╔╗
╚╝╚╝
╔╗╔╗
╘╗╔═══════╛╚╝╚╝╘═══════╗╔╛
╘═════════╛ RUK ╘═════════╛
╘╝╚═══════╗╔╗╔╗╔═══════╝╚╛
\\\\|╚╬╝╚╬╝|////
\\\|╔╬╗╔╬╗|///
\\|╚╝║║╚╝|//
)|╔╗║║╔╗|(
)|╚╬╝╚╬╝|(
)|╔╬╗╔╬╗|(
)|║╚╝╚╝║|(
)|║╔╗╔╗║|(
)|╚╬╝╚╬╝|(
)|╔╬╗╔╬╗|(
)|╚╝║║╚╝|(
)|╔╗║║╔╗|(
)|╚╬╝╚╬╝|(
)|╔╬╗╔╬╗|(
)|║╚╝╚╝║|(
)|║╔╗╔╗║|(
)|╚╬╝╚╬╝|(
)|╔╬╗╔╬╗|(
)|╚╝║║╚╝|(
)|╔╗║║╔╗|(
)|╚╬╝╚╬╝|(
)|╔╬╗╔╬╗|(
)|║╚╝╚╝║|(
)|║╔╛╘╗║|(
)|╚╝╔╗╚╝|(
\|╔╛╚╝╘╗|/
\╙════╜/
\\/\\\▼///\//
\\/\\▼//\//
\\/\▼/\//
\\/\/\//

\\/\//
\\//
\/
ปล.ของเก่าเก็บ 1 ใน 10 ส่วนที่เก็บเอาไว้