วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555

บันทึกพิเศษ...Let it go

Do you feel cold and lost in desperation?
คุณรู้สึกเย็น และ หายไปในความสิ้นหวัง?

You build up hope
คุณสร้างความหวังขึ้น

but failure’s all you’ve known
แต่ความล้มเหลวทั้งหมดที่คุณเคยรู้จัก

Remember all the sadness and frustration
จำทุกความโศกเศร้าและความยุ่งยาก

And let it go. Let it go...
และปล่อยให้ไป ปล่อยมันไป ...

by คุณ เฟิส



อ่านแล้ว รู้สึก...โดน...มากๆ ฮ่า ฮ่า
และเรายังคงก้าวต่อไป
ก็เรายังมีพรุ้งนี้

วันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555

บันทึกสิบห้า...คำถาม

น่าแปลกใจ ดีน่ะ...ที่มีคนมาถามเรา
เรื่อง..." ไม่คิดจะมีแฟนบ่างหรอ " หรือ " ไม่คิดหาคู้บ่างหรอ "
อะไรทำนองนี้


ไม่ใช่คำถามที่ตอบ ยาก...แต่เรา
ไม่สามารถบอกทั้งหมดได้
เพราะอะไรน่ะหรอ...
ถ้าคุณเคยตกหลุมรักแบบโง้ๆ มาก่อน
มันคงเป็นประสบการณ์ที่ไม่น่า
นำมาเป็นเรื่องคุยเท่าไรนัก

จึงบอกได้แค่ อ้อมๆ ไป
" ไม่สนใจเรื่องแบบนี้ "

และก็ถูกถามต่อมาว่า
" ถ้าเกิดแม่พี่ตาย แล้วจะอยู่ยังไง "
ก็คงเพราะน้องคนนี้ เค้ารับรู้ว่า...แม่เราเป็นโรคมะเร็ง

เราตอบไป " ก็อยู่คนเดี่ยว "

และน้องคนนี้เค้าก็พูดต่อ เหมือนเห็นใจเราละมั้ง
แต่คำพูดสุดท้าย..." มันน่าเศร้าน่ะ "

เราไม่มีคำพูดต่อ...

ได้แต่เก็บมาเป็นประเด็นขบคิดอยู่นาน
และตอบกับตนเองได้แค่...
" ช่วยไม่ได้เนอะ "



เราทำได้แค่...รอ...
แต่เวลาที่เนื่องนาน
เป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี
มันทำให้เรา เริ่มเลิกหวัง

เราเข้าใจคำว่า " รักที่แท้จริง "
เป็นอย่างไร...เราจะไม่บอกว่า
รักที่แท้จริง เป็นอย่างไร
แต่หากคุณเคยรัก และ เคยอกหัก
แล้วเรียนรู้ ความจริง
และหาคำตอบให้ได้ว่า
" สิ่งที่เราต้องการ คือ อะไร ? "

ตอนนี้...เรารู้สึกเหนื่อย
ไม่อยากตกหลุมรักใครแบบ โง้ๆ อีกแล้ว
ตั่งเป้าหมายอยู่แค่ว่า
ใช้ชีวิต...

แบบผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง
ไม่ชอบแต่งหน้า
ไปมหาลัยแบบหน้าจืดๆ
ประมาณ ตื่นนอน ล้างหน้า แต่งตัว
ไปนั้งที่โต๊ะก่อน 8 โมงเช้า สัก 5 นาที่
ก่อน จารย์เข้าห้อง

ติดตามอนิเมะเรื่องโปรด....

อ่ะ!! จริงด้วย
เราคิดว่างแผน
เกี่ยวกับงานใน
อนาคตด้วยแหละ
ไหนๆ ก็เรียนเอกนี้แล้ว

และก็มี...คนเคยบอกกับเรา ว่า
" มีความสุขกับการทำงาน ชีวิตครึ้งหนึ่งของเราก็มีความสุขแล้ว "
เรา เชื่อ น่ะ และเราก็ยังจำได้ดี สิ่งที่คนๆ นั้น เคยบอกอะไรไว้กับเรา
แต่...

และสิ่งสุดท้าย...เรากำลังตามหา

...รักครั้งสุดท้าย