เรื่องสุดท้ายของปีนี้

มัน คือ ญ ช่วงเวลานึงของชีวิต
เป็นเรื่องสนุก ประทับใจเล็กน้อย
ที่ได้พยายามจนถึงที่สุด...และ...
กลายเป็น   " ภาพความทรงจำ "
นี้คงเป็นหนึ่งในความหมายที่
ใครหลายๆ คน พยายามสร้าง
ให้กลายเป็นสมบัติล้ำค่า
ที่ตนเองจะได้ฝัน ก่อนที่ตนเอง
จะจากโลกนี้ไป ก็อาจจะเป็นไปได้

เรื่องเจ็บปวดใจเล็กน้อยที่ตัวเราหาทางแก้ไม่ได้
I D หลักเดินหล่งไปติดแมพแปลกๆ เข้า หาทางออกไม่ได้

๐ ๐ ๐ จัดเสร็จแล้ว ๐ ๐ ๐

ณ ช่วงเวลาชีวิตหนึ่ง

เพลงที่มีในเกมที่ชอบ

นั้งฟังที่ไร
อดีตที่น่าคิดถึง
ก็รู้สึกได้ถึง ความสนุก ณ
ช่วงเวลานั้นเสมอ

ความจริงมีเพลงเยอะแยะมากมาย
แต่ก็นึกชื่อเพลงออกได้แค่นี้
ถ้านึกได้อีก จะเอามาเพิ่มก็แล้วกัน

บันทึกหกสิบห้า...เพลงที่ชอบ

เพลงที่เราชอบ
ส่วนใหญ่จะเป็นเพลงเบาๆ
ไม่มีเนื้อร้อง มีแต่ทำนอง
รับรู้ได้ถึงจินตนาการ
ไร่ขอบเขตุ

เราชอบมากๆ
เอามาเปิดฟังซ่ำๆ
ทำให้เราได้ไอเดย
ความคิดใหม่ๆ ได้เสมอ
ไม่ว่าจะทำนองที่
ฟังแล้วรู้สึก สนุก สบาย เลื่อยๆ
โหยหา โดดเดียว เหงา
หรือ ความรัก

ขอเสนอเพลงที่เราชอบมากที่สุด

J u l y   -   I n   L o v e

เราเปิดฟังนับครั้งไม่ได้แล้ว
อย่างน้อยๆ ตอนนี้ก็น่าจะมากกว่า 20 ครั้งแล้ว

พรุ้งนี้ก็เป็นวันครีสมาสแล้ว

ที่อยู่ดีๆ ก็คิดถึงเพลงนี้ก็เพราะว่า

ได้ดูตัวอย่างอนิเมะเรื่องนึงที่จะฉายในเดือนหน้า

และเพลงประกอบแนะนำอนิเมะ ก็มีเพลงทำนองแบบนี้

นั้งนึกอยู่นาน ชื่อเพลงแรกที่เรานึกออกคือ F l o w e r D a n c e

เป็นเพลงที่มีในเกมเต้น ที่เราเคยชอบเล่นมากๆ สมัยม.ต้น อืม นานมากจริงๆ

ชื่อย่อของเกมนั้นคือ.S.D.O.ที่ต้องเว้นวรรคด้วยจุด เพราะจะได้ไม่มีใครมาค้นหาเจอ

เพราะเนื้อหาที่พิมพ์มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเกม และมันก็เหตุผลแค่ว่า มีเพลงนี้ในเกม และเรา

เล่นเพลงนี้บ่อยจนจำได้มากกว่าเพลงที่ชอบ ทำให้เรานึกชื่อเพลงนี้ออกก่อน

ถึงจะรู้สึกเจ็บใจตนเองเล็กน้อย แต่ก็คือความจริงของตัวเรา

บันทึกหกสิบสี่...พิมพ์

ตอนนี้เราพิมพ์เก่งขึ้นมาก
สามารถพิมพ์อังกฤษและไทย
ได้โดยไม่ต้องมองแป้นคีย์บอร์ด
แต่ก็มีมองบ่างเล็กน้อยเฉพาะ
ตัวอักษรไทยที่ไม่ค่อยได้ใช้

แต่ก็มีเรื่องนึง ที่ไม่พัฒนาขึ้นเลย
คือ เรื่องการสะกดคำ
ยังคงมีผิดๆ อยู่บ่าง
ตรงไหนที่เราไม่มั้นใจ
พอลองไปตรวจสอบ
กับทางเวปไซล์
ก็พบเลยว่า พิมพ์ผิด
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นกับคำ
หรือประโยคที่เราไม่ค่อย
จะได้ใช้ประจำ

ตอนนี้รู้สึกแค่ว่า
เรื่องการพิมพ์
เป็นอะไรที่สนุกมาก
เหมือนเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ
ที่ทำได้ไม่เบื่อเลยจริงๆ

แต่คนที่เค้าต้องพิมพ์ ทุกวันๆ
พอมาอ่านเจอ ความคิดเห็นนี้เข้า
คงแอบหัวเราะในใจ แน้ๆ ว่า
การพิมพ์เป็นไรที่น่าเบื่อ

ละมั้ง

แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า
พิมพ์อะไร
พิมพ์สิ่งที่สนุก
พิมพ์งาน
เป็นต้น

โลกใบนี้มีประสบการณ์ใหม่ๆ

รอให้เราได้ค้นพบอยู่เสมอ

บันทึกหกสิบสาม...เรื่องเก่า

ก็แค่เรื่องเก่าๆ
ที่เราทำการบันทึก
เก็บเอาไว้

แต่ไม่คิดเลยว่า
ตัวเราจะไปค้นหาเจอเองอีกครั้ง

ก็แค่อดีต
ที่อยากจะลืม และไม่อยากลืม

พออ่านไปได้ 2 3 ประโยค
ทำให้ความรู้สึกที่เจ็บปวดเก่าๆ
ก็เด่นชัด จนไม่สามารถ อ่านจนจบได้

ความรู็สึกที่โกรธแค้น
ยังคงพั่งแน้นในอก
ในจิตวิญญาณนี้

ว่าในโลกใบนี้
ก็มีคนแบบนั้น

มันคือ สิ่งยำเตือนจิตใจนี้
ว่าโลกใบนี้เป็นแบบไหน
มีผู้คนแบบไหนอาศัยอยู่บ่าง
ทำให้เรามีสติ ไม่คลอยตาม
สิ่งสวยงามที่เห็นตรงหน้ามากไป

ก็คงเหมือน ต้นกระบองเพรช
ถึงจะสวยงาม แต่ก็มีหนามแหล่มคม

และหนามเหล่านั้น

ยังคงหล่งเหลืออยู่

อยู่ภายในจิตใจเรา

บันทึกหกสิบสอง...สีเดือน

4 เดือน นี้หมายถึง
ระยะ เวลาที่ไม่ได้ทำการอัพเดส บล๊อก นี้

ข้อความที่พิมพ์นี้ พิมพ์ตอนเดือน ธันวาคมของปีนี้

ก็เจอเรื่อง เซอร์ไฟร์
ตอนเข้ารหัสบล๊อก
เพื่อมาเพื่ม
เรื่องน่าสนใจของตนเอง
ที่ไม่ได้ทำมานาน

แน้นอนว่า
บล๊อกนี้
เวปไซล์นี้

"ไม่ได้ทำขึ้นเพื่อ

การค้าแต่อย่างใด"

ก็แค่อยากมีแหล่งที่เก็บข้อมูลที่น่าสนใจของตนเอง
เพราะคอมที่ใช้ มักเปลี่ยน (เสียก่อนทำการเก็บข้อมูล)
ข้อมูลที่น่าสนใจก่อนหน้านี้ มักหายไป
และเราเองก็จำไม่ได้

มันจึงหายไปตามกาลเวลาเสมอ
พอพยายามค้นหาอีกครั้ง
ก็ไม่เจอแล้ว



มากล่าวถึงเรื่องสำคัญที่ควรปฏิบัติหลังจากนี้
หวังว่า ตัวเราจะไม่ลืม
แต่คิดว่า ที่ผ่านมา เราเองก็ทำมาตลอด
เรื่องที่ทาง EU แจ้งมา

ความช่วยเหลือเกี่ยวกับนโยบายการยินยอมของผู้ใช้ EU

และก็

ช่วยผู้เผยแพร่โฆษณาขอรับความยินยอมในการใช้คุกกี้

อืมมม พออ่านแล้ว
ขอแสดงความคิดเห็น ณ ตรงนี้เลยว่า
เปิด อิสระ
อืม คำนี้แหละ ในการจัดทำเวปไซล์
ให้เราออกแบบคิดเอง
เหมือนให้เรา บะรุ ระบุ แหล่มที่มา ของข้อมูลที่เราใช้

แต่ข้อความส่วนใหญ่ของเราก็พิมพ์เอง
อันไหนที่เราเอามาจากใครเราก็ให้ เครดิสไปแล้ว

หรือ เวปไซล์ไหนหน้าสนใจ
เราก็ทำลิงค์ไปที่คนๆ นั้นเอา
(ยกเว้นแต่ เวปนั้นปิดตนเองไปก่อน หรือ ก็คือ ลิงค์เสีย)

ก็ช่วยไม่ได้ ละน่ะ ที่ลิงค์เสีย
เพราะ ความรู้ หรือ ความคิด หรือ ข้อมูล นั้น
ไม่ได้เริ่มจากที่เราเอง
เป็นสิ่งที่เรายื้มมาจากคนอื่น
เพราะ เรายอมรับ ว่า
ข้อมูลอันนั้นน่าเชื่อถือ และ ถูกต้อง

เราผู้ไม่หวังสิ่งใดจากโลกใบนี้

ขอแค่พื้นที่เล็กๆ ให้พอกับ

ความฝันอันน้อยๆ ที่จะ

ที่เราจะทำให้สมหวัง

ก่อนที่ ตัวเรานั้นจะ

หมดลมหายใจ

แค่นี้...ก็พอ

หลังจากนี้

จะเริ่มบท

ความสุข

เล็กๆ

ของเรา

หวังว่า จะไม่มีใคร

มาอ่านหาเจอ

อีกเช่นเคย

บันทึกหกสิบเอ็ด...ณ ช่วงเวลา 1 วิ

ณ ช่วงเวลา เสี่ยววินาทีนึง


ที่คำพูดของคนเพียงคนเดี่ยว
ก็สามารถเปรี่ยนจิตใจคนเราได้

ความแค้นนี้จะไม่มีวันหายไป

ต่อให้เป็นคนที่เรารู้จักกันมาตั่งแต่เด็ก
เราเปรี่ยนอะไรเค้าไม่ได้
เราเลิกแคร์เรื่องนี้ไปแล้ว
แต่ว่า...การที่คนๆ นั้น
กลายเป็นคนที่แย้ลง
แล้วยังมาทำร้ายกัน
ร่วมถึงคนรอบข้างเรา

ต่อให้เป็นชาติหน้า ก็ขอไม่ลืม

เราคงกลายเป็นคนไม่ดี

ไปสะแล้วละมั้ง

My First Dragon

ก่อนที่สิ่งนี้จะหายไป

ขอเก็บเอาไว้ภายในใจก็พอ

Old FD

Image

บันทึกหกสิบ...Attempt Again

ความฝัน หรือ ความปราถนา
ที่เราออกตามหา หรือ พยายามมาโดยตลอด
ต่อให้ต้องสูญเสียอะไรไปสักกี่อย่างก็ตาม
หรือ มีใครมาดูถูกเราสักกี่คนก็ตาม
แต่เราไม่ยอมให้ดูถูกความฝันของเราแน้นอน

การต่อสู้ของเรา

ได้เริ่มขึ้นแล้ว

บันทึกห้าสิบเก้า...สถานที

สถานที...มันคือ พื้นทีที่หนึ่ง
มีอาณาบริเวณ
ไม่ว่าจะทีแห่งไหนก็ตาม
ทีๆ เราอยู่ หรือ
สถานทีภายในจิตใจเราก็ด้วย
เราตอบไม่ได้ว่า
สถานทีแห่งไหนมีความงดงาม
มากน้อยกว่ากัน
เพราะว่า มันงดงามแตกต่างกัน
ความงดงาม
ของโลกใบนี้ที่ผ่านกาลเวลา
ความงดงาม
ของสถานทีพิเศษที่เราสร้าง
มันคงจะต่างกันที่
คนอื่นสามารถมองเห็นหรือ
มองไม่เห็น
และนี้คือ "เหตุผล" ที่ว่าทำไม
เราถึงชอบวาดรูป
เพราะว่าเราจะได้วาดภาพ
สถานทีพิเศษ
ที่คนอื่นนั้นยังไม่เคยเห็นมาก่อน
แต่เราได้เห็น
เป็นคนแรกที่ได้เห็นสถานทีแห่งนั้น
และวาดออกมา
ให่เป็นหนึ่งในความงดงามของ
สถานทีที่เราอยู่
เพราะสถานทีที่เราอยู่ก็เป็นหนึ่งใน
พื้นโลกแห่งนี้

เราคือ มนุษย์ตัวจ้อย

เราคือ หนึ่งในผู้สร้างสรรค์

ความงดงามของโลกใบนี้

บันทึกห้าสิบแปด...คลื่น

คลื่น...ภายในจิตใจ

ใช่...นั้นคือ
สิ่งที่คิดออกมา
เป็นรูปธรรม
ได้ในตอนนี้

คลื่นที่ชายหาด
ที่ได้ไปนั้งมอง
เมื่อไม่นานมานี้

ยังคงติดตา
เพราะมีเรื่อง
ที่คิดแล้ว
ติดค้างอยู่
ภายในใจ

มันเป็นเรื่อง
เดิมๆ ซ่ำๆ
ที่คิดแล้วคิดอีก

เหมือนคลื่นทะเล
ถึงมันจะเกือบเหมือนเดิม
ทุกครั้งเวลามันเคลื่อนตัว
มากระทบที่ชายหาด
แต่มันเปลี่ยนแปลง
ตลอดเวลาทุกครั้ง

ก็คงเหมือนกับคนเรา
ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

โดยเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ชิดเรา
หรือคนที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอด

มันคงเหมือนภาพคลื่นทะเลเดิมๆ
ที่เราเห็นอยู่ทุกวัน จนไม่ทั่นสังเกต
ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไป

ถึงแม้เราจะทำตัวเหมือนหินผา
แต่ถ้าโดนคลื่นทะเลกัดเซาะ
นานๆ เข้า...กว่าเราจะรู้สึกตัว
ภายในจิตใจของเราคง
พังทลายไปแล้ว

ไม่เหลืออะไร

บันทึกพิเศษ...เมื่อเวลาผ่านไป

เรามองออกไป

แล้วคิดถึงเรื่องต่างๆ ที่ผ่านมา...

ความจริงของเราที่อยู่ตรงนี้

และ

ความจริงของคนที่อยู่รอบข้างเรา

มันเป็นเรื่องธรรมดา

ถ้าหากว่า

เรามองมันเป็น

"เรื่องธรรมดา"

...มุมมอง...

บันทึกห้าสิบเจ็ด...วันโกหก

อืมมม...นั้นสิน่า
เมื่อถึงวันนี้จะนึกถึงเรื่องๆ นึง อยู่เป็นประจำ
แต่ก็นานแล้วละน่า

ประมาณว่า
เอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่
ไรทำนองนั้น

ประทับใจหรอ อืมมม
ก็คงงั้นละมั้ง

เป็นคนที่เหมือนพี่ชาย
(แต่เค้าอายุอ่อนกว่าเราน่าน่ะ)
อึก!...เราคงเป็นประเภทโตช่าสิน่ะ

ใช่ เมื่อประมานปีก่อนๆ 2-3 ปี
เค้ามักจะมีมุกโกหกตลกๆ
มาโต้ตอบให้ขำเล่นอยู่เป็นประจำ

แต่ช่วงปีที่ผ่านมานี้
ไม่ค่อยมีไรแล้วละน่ะ
คงจะเบื่อแล้วละมั้ง
ก็น่ะ คุยกันเรื่องเดิมๆ

แต่ที่น่าแปลกก็คือ
ก็ยังติดต่อกัน ฮ่ะๆ

ถ้าเป็นเพื่อนทางเน็ตคนอื่นๆ
ส่วนมากก็เงียบแล้วหายไปเลย

คนนี้เป็นคนที่แปลกดีน่ะ

ไม่ได้ใช้เวลาด้วยกันยาวนาน

แต่มีความรู้สึกที่ผ่านเวลาที่ยาวนาน

ประมานนี้ละมั้ง

/ความคิดถึงแด่เพื่อนที่ไม่เคยเจอกันเลย

Time insomnia

พักผ่อน

บันทึกห้าสิบหก...(￣︶￣ ) Σ( ° △ °|||)︴ ? (● △ ● ) (⊙__⊙)

(￣︶￣ )  Σ( ° △ °|||)︴ ? (● △ ● )   (⊙__⊙)  (*´∇｀*)
ไปเจออีโมชั่นน่าสนใจเข้า แต่จำไม่ได้แล้วละว่า
ตนเองเก็บไว้ในลิงค์ของปีไหน

บันทึกห้าสิบห้า...อืมมมม

นานแล้วละน่ะ
และก็ลืมไปเลย
ความจริงตอนที่เขียนโพสนี้
ต้นเดือนมีนาไปแล้วละน่ะ

เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ

HM AP

เล่น HMAP

สูตร (99%)
บทเริ่มต้น

บทสรุป

HM STHL

บท
สูตร eng

HMWL

ROM

EMU PL2

BIOS

สูตร

สูตร2

สูตร 3 Eng

เหตุการณ์

เหตุกาณ์ (ENG)

เหตุการณ์ ENG 2

เทศกาล

ผู้คนในหมู่บ้าน

*PC Control 123 ไม่ต้องไปใส่ใจแค่ตั้งค้าเอาไว้เฉยๆ

บันทึกห้าสิบสี...ปีใหม่แล้วหรอ...

ปีใหม่แล้วหรอ....
เวลาผ่านไปเร็วดีจริงๆ
ความรู้สึกยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
จากเมื่อครึ้งปีก่อน

ประมาน...ยังทำใจไม่ได้
จากเรื่องของปีที่ผ่านมา
ไม่ใช่เรื่องอกหัก หรือไร
แต่ประมาน...ผิดหวังกับชีวิต

ถึงจะไม่ได้มีเรื่องดีไรมาก...แต่
เรื่องแย่ๆ ที่เจอ มันมีเข้ามาเยอะ

จนยังรู้สึกหดหู่ไม่หาย

ตอนนี้ทำได้แค่ใช้ชีวิตแล้วก้าวต่อไป