วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557

บันทึกพิเศษ...ทิฐิ

...ทิฐิ...

เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนมี

...การปล่อยว่าง...

เป็นสิ่งที่่มนุษย์ทุกคนทำได้ยาก

ใช่...ทำได้ยาก



ที่ยกประเด่นนี้ขึ้นมาเพราะ....
เมื่อว่าน...ทะเรอะ....ละมั้ง
กับคนที่เราเรียกเค้าว่า...โทโมดาจิ...

ก็น่ะ....ก็แค่เราไม่พอใจการกระทำของคนๆ นั้น
ใช่ๆ ไร้มารยาท แทมไม่รู็จักขอโทษอีก
แทมยังพูดกับเพื่อนในกลุ่มในไลย์อีก ว่า

"ถึงตนเองจะนิสัยเหี้ย แต่ตนเองเป็นคนมีเพื่อนเยอะ
(แล้วเหมือนพูดถึงเรา) หัดมองรอบๆ ตนเองบ่างเถอะ มีใครบ่าง?"

แต่ยังไม่รู็จักขอโทษเลยเนี่ย
เรียกว่า มีเพื่อนเยอะได้ไหม ?

ถึงเราจะเป็นคนมีเพื่อนน้อย
แต่เราเลือกคบแต่คนที่ จริงใจ



คนที่มีเพื่อนเยอะน่ะ ต้องรู็จักขอโทษเป็น
รู้จักว่างตัวเป็นกลาง
เข้าอกเข้าใจผู้อื่นเป็นอย่างดี
ไม่แบ่งแยกผู้คน
ทุกคนสามารถเป็นเพื่อนกันได้

โลกสวยไปเปล่าน่า...? แต่ก็ไม่แน้
อาจจะมีคนแบบนี้อยู่ จริงๆ ก็ได้



จะว่าไป...เราเองก็ถือ ทิฐิ
ใช่...เราจะไม่ยอดเข้าไปพูดคุยก่อนด้วยแน้ ( = 3=)

คนอะไร ไม่น่ารักเอาสะเลย
เอาแต่ใจตนเอง
ถ้าคิดว่า เป็นผู้นำกลุ่ม
ก็หัดยอมรับความคิดผู้อื่นบ่าง

เลิกเป็นเด็กได้แล้ว อายุ เลข 2 แล้ว
ยังทำตัวเหมือนเด็กๆ อีก
ไม่รู็จักโต

"ซื้อนมให้กิน ดีไหมเนี่ย"

วันพุธที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2557

บันทึกสามสิบเก้า..."พอ"

"พอ"....สำหรับสิ่งนี้แล้ว คือ "พร" ตลอดชีวิตของเรา
ไม่ว่าจะ ได้อะไรมา หรือ เสียสิ่งนั้นไป
แต่วันนี้เราไม่ลืมตัวเราว่า เราคือใคร

ก็พอ