วันพุธที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

บันทึกยี่สิบสอง...ตัวตนที่แท้จริง

บ้างคนอาจจะนึกสงสัยอยู่ก็เป็นไปได้...ว่า



เราเป็นใคร

เกิดมาทำไม

อยู่เพื่ออะไร



มันคงเป็นเพียงคำถามในวัยเด็ก

เชื่อสิ

ไม่ว่าใคร ตอนเด็ก
ก็มีคำถามนี้อยู่ภานในใจ


แต่พอเราโตขึ้นก็จะ พบคำตอบ หรือไม่
เราก็จะ หล่งลืมคำถามนี้ไปพร้อมคำตอบ
และใช้ชัวิตอยู่ตรงหน้า


บ้างคนใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมาย

บ้างคนใช้ชีวิตที่เหลือไปวันๆ


มันคือความต่างของ " แรงบันดาลใจ "
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะเปลี่ยนความฝันเป็นความจริง

ตอนเด็กๆ เราทำได้แค่นึก และ ฝันถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
พอเราโตเป็นผู้ใหญ่ เรากลับมาทบทวนสิ่งที่ผ่านไปแล้ว


" เพื่อที่จะไม่ลืมตัวตนของตนเอง "


ว่าเราเป็น " มนุษย์ "
ที่มีชีวิตอยู่เพื่อ อยู่ร่วมกับผู้อื่น
สนับสนุนซึ้งกันและกัน
ข่วยเหลือซึ้งกันและกัน

และแบ่งปั่นความสุข
ไปสู่คนรอบข้าง ต่อๆ ไป


แต่ในปัจจุบัน
คงมีน้อยคนลงทุกวัน
ที่คิดถึงตรงจุดนี้


เราโชคดีอยู่หน่อย ละมั้ง
ได้เจอคนที่คิดถึง
กันและกัน


" ขอบคุณมากจริงๆ คนแสนดีที่เราได้พบเจอ หนึ่ง คน "


อืมมม
มากกว่าหนึ่งคนนี้หว่า
เป็นผู้หญิงสะส่วนใหญ่
ผู้ชายหนึ่งคน....


ผู้ชายดีๆ หาเจอ ยาก น่าเนอะ
ไม่รู้ว่ามีแฟนไปแล้วหรือยัง
แต่ก็น่าจะมี แหละมั้ง (=w=)