น่าจะเรียกได้ว่าสเป็นคำสรุปสั่นๆ
ได้ใจความมากที่สุด
ในตอนนี้
พอใช้ความคิด
ที่คิดได้ก่อนหน้านี้
ไปจนหมด
ก็พบว่า
ตนเองจะไปต่อไหนดี
จะทำอะไร
หรือทำอะไรอยู่
มีคำถาม
ถามตนเองซ่ำๆ กัน
อยู่หลายครั้ง
สิ่งนี้คือสิ่งที่หนักอึง
และกดดันเราอยู่ตลอดเวลา
บ่างคนเค้าก็บอกว่า
ลองคุยกับคนหลายๆ คน
แต่หนึ่งคนก็หนึ่งพันปัญหา
คงไม่ไหวหรอกมั้ง
ที่จะไปรับมือ
มากมายขนาดนั้น
การหาเพื่อนคุยดีๆ สักคน
ที่จะรับฟังเรา
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
เรารู้สึกขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆ
ตอนที่เรานั้งอับจนความคิด
อยู่กับตนเองเพราะ
ไม่อยากไปรบกวนคนอื่น
เค้าก็มาหาพอดี
ถึงจะชวนคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้
ไปเลื่อยแต่ก็มีความเป็นห่วงเรา
แต่เราก็รู้สึกไม่ดีที่
ทำตามความคิดของเค้า
ในสิ่งที่เค้าพูดมาก่อนหน้าไม่ได้
มันเป็นจุดยื่นที่ ณ
ขณะนั้นต้องเลือกว่า
จะทำตามความคิดตนเอง
หรือจะทำตามความคิดของผู้อื่น
สุดท้าย
เราเลือกที่จะทำตาม
ความคิดของตนเอง
เพื่อไม่ให้เกิด
ความคิดที่ไม่ดีต่อเค้า
หรือความขัดแยง
ในภายหลัง
แต่เราก็พอจะสั่มผัส
ผลที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้นได้
ก็ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า
แต่คนเรานั้น
มักจะเก็่บเรื่องที่
ขัดแยงภายในใจ
และไม่บอกออกมาตรงๆ
ต่อหน้าใครๆ ง่ายๆ
ถึงเค้าจะช่วยปัดพุน
ปัดเมฆหมอก
ที่บังความคิดเรา
ณ ตอนนี้
แต่ว่า
สุดท้ายแล้ว
สิ่งที่หนักอึง
และแสวงหาอยู่นั้นคือ สิ่งใหม่ๆ
สิ่งใหม่ๆ ที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน
เราพยายามขี้นถึงสิ่งนั้นอยู่ทุกวัน
จนลืมนึกถึงความสำคัญ
ต่อผู้อื่น
เราก็คงต้องมานั้งคิด
การใส่ใจคนอื่นมากๆ
เพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบ
จากการหมดไฟ
