วันอาทิตย์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

บันทึกห้าสิบแปด...คลื่น

คลื่น...ภายในจิตใจ

ใช่...นั้นคือ
สิ่งที่คิดออกมา
เป็นรูปธรรม
ได้ในตอนนี้

คลื่นที่ชายหาด
ที่ได้ไปนั้งมอง
เมื่อไม่นานมานี้

ยังคงติดตา
เพราะมีเรื่อง
ที่คิดแล้ว
ติดค้างอยู่
ภายในใจ

มันเป็นเรื่อง
เดิมๆ ซ่ำๆ
ที่คิดแล้วคิดอีก

เหมือนคลื่นทะเล
ถึงมันจะเกือบเหมือนเดิม
ทุกครั้งเวลามันเคลื่อนตัว
มากระทบที่ชายหาด
แต่มันเปลี่ยนแปลง
ตลอดเวลาทุกครั้ง

ก็คงเหมือนกับคนเรา
ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

โดยเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ชิดเรา
หรือคนที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอด

มันคงเหมือนภาพคลื่นทะเลเดิมๆ
ที่เราเห็นอยู่ทุกวัน จนไม่ทั่นสังเกต
ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไป

ถึงแม้เราจะทำตัวเหมือนหินผา
แต่ถ้าโดนคลื่นทะเลกัดเซาะ
นานๆ เข้า...กว่าเราจะรู้สึกตัว
ภายในจิตใจของเราคง
พังทลายไปแล้ว

ไม่เหลืออะไร