บันทึกพิเศษ...เก็บตก เล็กๆ น้อยๆ

( ￣ー￣) ( * ´ ▽ `* ) (╥﹏╥) ლ(ಥ益ಥლ) (︶︿︶')

ปล.บอกไว้ก่อนว่า ไม่ได้ทำเอง
แต่คนอื่นเค้า โฟสๆ
แล้วเห็นว่าแนวดี
เลยเอามาแบ่งปั่นกัน ;)

บันทึกพิเศษ...ค่า

คนที่ทิ้งเราไป...อาจจะมองว่าเรา " ไร้ค่า "
แต่ " แม่ " บอกกับเรา...เสมอว่า " เรามีค่าที่สุดในชีวิตแม่ "

(Credit : สุรชัย จรเข้)

เพราะฉะนั้น...รักตนเอง...ให้มากๆ

บันทึกสิบสี่...ความใฝ่ฝัน

ตั้งแต่อายุหลักเลข 2 มา
รู้สึกว่า ความรับผิดชอบในงาน จะเพิ่มขึ้น
ร่วมทั้ง...
ความเคลียด ที่สะสม
ความกังวล ว่างานจะเป็นไปตามที่ต้องการไหม
และกลัว...ความผิดพลาด
ที่อาจจะเกิดขึ้น

มันเป็นประสบการณ์วัยเด็ก
ที่เราคงไม่มีวันลืมได้ ง่ายๆ

มันเป็นความผิดพลาดของ...พวกผู้ใหญ่
เค้าจะรู้บ่างไหม น่ะ
ว่า เค้าทำลายอะไรไปบ่าง

เราอยากจะขอมันคืน...ความฝันของเรา

มันหายไป ระหว่างทางที่มาเป็นผู้ใหญ๋
ในระยะ 2-3 ปี ที่ผ่านมา
เหมือนพึ่งรู้สึกตัว
ตอนนั้นเราต้องการความรัก
ตอนนั้นเราคิดว่า ความรัก คือ
สิ่งที่เราต้องการมากที่สุด

แต่ว่ามันไม่ใช่...
สิ่งที่ขาดหายไป
มันไม่ใช่ความรัก
แต่เป็น...ความฝัน

เราถูกพวกผู้ใหญ่
กีดกันให้อยู่แต่ในกรอบ
กรอบที่มีชื่อว่า..."ระเบียบของสังคม"
มารยาท
ความเคารพผู้ใหญ่
ต้องเรียบร้อย
ต้องเป็นแบบอย่าง

เราอยากจะทำ สิ่งที่ไม่เหมือนใคร
อยากจะทำสิ่งที่ เราชื่นชอบ และ หล่งไหล มาตลอด
แต่พอ ออกมานอก กรอบ
ในตอนนั้น สิ่งที่พบเจอ คือ
สังคมลุมประนาม
ปฏิเสธ ความฝันของเรา
เป็นความพยายามที่ศูนย์เปล่า
มันน่าเจ็บใจ จริงๆ



แต่ว่าน่ะ มันไม่ได้มีโอกาส แค่ตอนนั้น
เหมือนกับที่เราเขียนเรื่องโอกาสเอาไว้

"โอกาสเป็นของผู้ที่ รู้จักคุณค้าของมัน"

ตอนนี้เราแสดง ความสามารถที่ซ้อน
มาโดยตลอด ให้ผู้คนยอมรับเรา
แค่นั้นแหละ คือ สมบัติ ที่เราตามหา
ความใฝ่ฝันของเรา ได้เป็นที่ยอมรับ แค่นี้ก็พอ

และแน้นอนยิ่งกว่า
เราจะไม่ทำลายความฝันที่บริสุทธิ์

ตอนนี้เรามีความฝันใหม่แล้ว ละ

มันคือ...

อยากสร้าง และ ปกป้อง ความฝันของเหล่า เด็กๆ

ใช่...สิ่งที่มีค้าชิ้นที่สองของชีวิต คือ...ความฝัน