วันจันทร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

บันทึกสี่สิบสาม...ทางออก

ไม่มีใครเข้าใจเราได้ดีเท่ากับตัวเราอีกแล้ว
เมื่อเรายื่นบ่นทาง ที่ไม่รู้ทางออก
เหมือนมืดแปดด้าน...เมื่อนั้น
ความสิ่นหวังจะมายื่นอยู่ตรงหน้า

ทางที่แย่ที่สุด อาจจะดีที่สุด...ก็ดีกว่าไม่มีทางออกเลย
สรุปแล้ว ทางออกไม่จำเป็นต้องดีที่สุดเสมอไป
ถ้าทางออกนั้นสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้

ปล.ประสบการณ์ชีวิตนี้ จะไม่มีวันลืมเลยจริงๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น